[München, BSB, Cgm 4997, 124rab: k 94,2]
WEr zu nympt an dem gut vnd ab nymmpt an der tugend | |
Jch wen sin jugend | |
Sol selten pryß herwerben | |
der schacz in tu#;:t verderben schatz in auch tut verderben | |
[5] | schatz ist sin trost schatz ist sin heil ja doch muß er hersterben / |
Wo pryss wo liep wann er ferfert . es ist in ym erstorben | |
¶ Wer zu nympt an den tugend . was er gutes hat | |
Wie < > im stat | |
sin ellenthaftes messen . | |
[10] | daz tut in nit verdryssen |
hie werder pryss der gottes gunst kan nymmer me verflyssen | |
Ja wol verfert sin lop dannoch sin nam ist vnverdorben | |
¶ Jr edeln sint der lere by . | |
daz tugd von uch geneme sy . | |
[15] | der schanden zwy |
smilczt alsam bly | |
Wert ir gesehen lere fry / | |
der hochsten jammer hapt ir dry | |
hie mentsch hastu durch gottes fluch darinn die helf erworben |
Transkription: M.B.