[München, BSB, Cgm 4997, 562vb-563ra: k 602,3]
PArdus ein tyer genennet ist kün vnd kalt / | |
zü maßen groß in rechter forme wol gestalt / | |
dem sin natüre fromde mynne bringt | |
¶ Deme selben tyer wonet stete die lewinne bij / | |
[5] | wie daz des lewen krafft vnd mynne besser sij / |
vnd wie synes sweiffes swang in zorne sie twinget | |
¶ Clein allez daz gegen ir fromt / | |
sie mynnet daz tier taügenlich vil zarte / | |
von disen sachen so bekümt | |
[10] | snel vech in valwer varwe der bebarte / |
des snelle nit entrinnen mag / | |
waz laüffes pligt in dryen sprüngen vff erden / | |
deme selben tyer gelich ich sag | |
ich eynen man der schanden pligt für ere / | |
[15] | des müt ist sneller danne daz tyer von eren zü den schanden / |
dem wünsch ich daz er were alsam / | |
daz tier durch scham | |
daz man yn vor den lüten für ein kebysch kint erkande |
Transkription: H.A.